از میان روضه‌ها هر سالکی رد می‌شود            روح سرگردان او روح مجّرد می‌شود

غالباً دور از حرم خیلی مصیبت می‌کشم            غالباً دور از حـرم آنچه نـباید می‌شود

در به رویم بسته تا که باب توبه وا کند            شکر حق که رحمت خاصش مشدّد می‌شود

آنقدر تحـویل می‌گـیـرد تـفـضل می‌کند            آدم نـابـاب هم ایـنـجـا مـقـیّـد مـی‌شـود

شهرتش در عرش از کرببلا بالاتر است            او سفارش می‌کند نوکر زبانزد می‌شود

فیهِما عِینانِ تَجریان دو تا چشمی است که            بین جنّت نیز گریان دو مرقـد می‌شود

این حرم توحید محض و آن حرم آئینه‌اش            بین عباس و حسین، عالم مردّد می‌شود

از نجف تا کربلا چون سفره‌دارش مجتباست            بیشتر از هر مسیری رفت و آمد می‌شود

ترس دارم قاتلش را هم ببخشد در جزا            من حسین را می‌شناسم، او بخواهد می‌شود

پیکرش را تیغ و نیزه پاره‌پاره کرده است            زیر پا یک جلد قرآن، صد مجلد می‌شود

اسب‌ها را یک به یک از سینه‌اش رد می‌کنند            مادرش بر سر زنان از پیش او رد می‌شود